មេរៀនទី១១: Routing Protocols

11.1 មូលដ្ឋាន Routing Protocols

11.1.1 អ្វីទៅជា “Routing Protocol” ឧបមាថា យើងមានក្រុមមួយនៃ Router បានភ្ជាប់ទៅក្រុមមួយ នៃ ណែតវឺក network ច្រើន ដូច បង្ហាញរូបខាងលើ។ “Routing Protocol” ត្រូវបានប្រើ អោយដំណឹងគ្រប់ Router ទាំងអស់ទៅ គ្រប់ ប្រព័ន្ធ ណែតវឺក។ ដោយប្រើ default គ្រប់ Router ដឹងអំពី វាផ្ទាល់ បាន ភ្ជាប់ ណែតវឺកច្រើន ពីព្រោះ ណែត វឺក ជាច្រើន ត្រូវបានផ្ទុកក្នុងវា Routing table ប៉ុន្តែវាមិនដឹងពីណែតវឺកផ្សេងទៀត។
ឧទាហរណ៍ Router “R1” ដឹងដោយ default ពីប្រព័ន្ធណែតវឺក Network (10.0.0.0, 20.0.0.0, 50.0.0.0 ) ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមិនដឹងពីប្រព័ន្ធណែតវឺកផ្សេងទៀត។
ដើម្បីធ្វើ “R1” ដឹងពីប្រព័ន្ធណែតវឺកផ្សេងទៀតទាំងអស់ យើងប្រើ “Routing Protocol”
11.1.2 ប្រភេទ “Routing Protocol” ប្រភេទ Static routing protocol ក្នុងប្រភេទ នេះអ្នកគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធណែតវឺក ត្រូវដំឡើងដោយ ផ្ទាល់គ្រប់ Router ទាំងអស់។ ដូច្នេះ វិធីនេះគ្រប់គ្រងកំរិតខ្ពស់ សម្រាប់ អ្នកគ្រប់គ្រង។ ប្រភេទ Dynamic routing protocol ក្នុងប្រភេទនេះបណ្តា Router ទំនាក់ទំនងដោយ ស្វ័យប្រវត្តិជា មួយផ្សេងទៀត។ ហើយ ប្តូរ ទិន្នន័យពី ប្រព័ន្ធណែតវឺកដែលវាស្គាល់។ ដូច្នេះ Router ស្គាល់ទៅ គ្រប់ប្រព័ន្ធ ណែត វឺក។ វិធីនេះប្រើលើ CPU របស់ Router និង Bandwidth ណែតវឺក។
11.1.3  ការប្រៀបធៀបរវាង Static routing និង Dynamic routing

11.2 Static routing នៅក្នុង Static routing អ្នកគ្រប់គ្រងដំឡើង ដោយ ផ្ទាល់ដៃលើ គ្រប់ Router ដើម្បីបង្កើត អ្នកគ្រប់គ្រង login  ចូលទៅក្នុង Router និងបញ្ចូល “Global configuration mode”
នៅក្នុង “Global configuration mode” អ្នកគ្រប់គ្រងសរសេរបញ្ជាដូចខាងក្រោម:
Router(config)# ip route network  IP subnet mask​ next hop IP       ឬ
Router(config)# ip route network  IP subnet mask exit interface
“Network IP” គឺជាប្រព័ន្ធណែតវឺក network IP របស់ destination network
“Next hop IP” គឺជា IP នៃ next hop router interface
“Exit interface” គឺជា interface របស់ Router ដែល Router ផ្ញើ packet ឆ្លងកាតវា។ឧបមាយើងមាន ណែតវឺកដូចរូបខាងក្រោម:
អ្នកគ្រប់គ្រងត្រូវការដំឡើង “R1” ដើម្បីអាចភ្ជាប់ទៅណែតវឺក Network “11.0.0.0/24”
ដែលក្នុងនោះមាន ប៉ារ៉ាម៉ែត្រដូចខាងក្រោម:
Network IP: 11.0.0.0
Subnet mask: 255.255.255.0
Next hop IP: 50.0.0.2
Exit interface: s0/0
11.3  Dynamic routing
ក្នុង Dynamic routing បណ្តា Router ទំនាក់ទំនងជាមួយ ផ្សេង ទៀតដើម្បី ប្តូរព័ត៌មាន របស់ ប្រព័ន្ធណែតវឺក។ គ្រប់ Router នឹង កំណត់ផ្លូវដែលជិតជាងគេ Shortest path (អស់តម្លៃតិច) ទៅគ្រប់ ប្រព័ន្ធណែតវឺក ដើម្បីផ្ទុកផ្លូវ Path ក្នុងតារាង Routing table ដើម្បីប្រើវា។
ក្នុងរូបភាពខាងលើ “R2” គឺអាចភ្ជាប់ “Network 3” ឆ្លងកាត់ពីរផ្លូវ Path ឆ្លងតាម “R4” និង ឆ្លងតាម “R3”, “R2” នឹងកំណត់ផ្លូវខ្លីបំផុត shortest path ទៅ “Network 3” ហើយផ្ទុកវា នៅក្នុងតារាង Routing table របស់វាដើម្បីប្រើ។
11.3.1 ប្រភេទ Dynamic routing protocol
ប្រភេទ Dynamic routing protocol ត្រូវបានបែងចែកជាពីរ ក្រុម:
ក្រុម Distance vector routing protocols
- Update ត្រូវបានផ្ញើតាមពេល (គ្រប់ពេល)
- Update ព័ត៌មានផ្ទុក ពី Routing table
-  Update ត្រូវបាបផ្ញើ ទៅប្រព័ន្ធណែតវឺក Network
ក្រុម Link state routing protocols
- Update ត្រូវបានផ្ញើ កាលណា កើតមានឡើង បានប្តូរក្នុង Route។
- Update ព័ត៌មានផ្ទុក តែមួយគត់ បានធ្វើជា Route។
-  Update ត្រូវបាបផ្ញើ ទៅប្រព័ន្ធណែតវឺក Network
11.4  Distance vector routing នៅក្នុង Distance vector routing គ្រប់ Router ដែលផ្ញើ routing table ទៅអោយ Router ជិតខាង neighboring router ហើយវា បញ្ចប់ គ្រប់ពេល។
ដូច្នេះ គ្រប់ Router ស្គាល់បណ្តា Router នៅជិតខាង neighboring router។
តម្លៃនៃ path ដែលហៅថា path matic ក្នុង Distance vector routing ត្រូវបាន កំណត់ ដោយ “hop count” ដែលចំនួននៃអង្កត់ hop របស់ Router រវាងប្រភព source និង destination។
ដោយប្រើ Default គ្រប់ Router ស្គាល់ភ្ជាប់ដោយផ្ទាល់ ប្រព័ន្ធ ណែតវឺកទាំងអស់ ដូច បង្ហាញ ក្នុងរូបខាងក្រោម:
“R1” ផ្ញើតារាង routing table របស់វាទៅ “R2”
“R2” ផ្ញើតារាង routing table របស់វាទៅ “R1” និង “R3”
“R3” ផ្ញើតារាង routing table របស់វាទៅ “R2”
បន្ទាប់ពីបានប្តូរ តារាង Routing table រវាង Router ទាំងអស់ តារាង Routing table របស់ “R1”, “R2” និង “R3” គោរពតាមខាងក្រោម:
ដូចដែលលោកអ្នក ឃើញក្នុងរូបតារាងខាងលើ ឥឡូវគ្រប់ Router ទាំងអស់អាចភ្ជាប់ ទៅ គ្រប់ ប្រព័ន្ធណែតវឺក។
11.5 Routing Loops
Routing loop គឺជាបញ្ហាដែលបណ្តាលមកពី បណ្តា Packet ចូលក្នុង loop រវាង Router ច្រើន។ បញ្ហានេះ កើតឡើងពីព្រោះការប្តូរព័ត៌មាន route មិនត្រឹមត្រូវ រវាង router ច្រើន។ Routing loop អាចកើតឡើង ក្នុងប្រព័ន្ធណែតវឺក មួយដែលប្រើ Distance vector routing protocol។
11.5.1 ដំណោះស្រាយ Routing Loop ដើម្បីដោះស្រាយ បញ្ហា Routing Loop យើងមានដំណោះ ស្រាយជា ច្រើន។
Maximum hop count: គ្រប់ packet ផ្ទុកផ្នែកក្នុង IP header ដែលត្រូវបានហៅថា “TTL” (Time To Live) តម្លៃ TTL ត្រូវបាន បន្ថយ រាល់ពេលវាឆ្លងកាត់ ដោយ Router។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើ Routing Loop មានហេតុការឡើង packet និងត្រូវ បោះចោល ក្រោយ ពីតម្លៃ TTL ក្លាយជាសូន្យ។
Split horizon: វាគឺមានតួនាទីធម្មតា មិនដែលផ្ញើ Routing update ចេញក្រៅនៃ interface។
Route poisoning: កាលណាផ្លូវ path ទៅប្រព័ន្ធណែតវឺកមួយ ក្លាយជា ដែលមិន អាច រកឃើញ ប្រាប់ Router ទាំងអស់ ណែតវឺក នេះ  metric គ្មានព្រំដែន ដូច្នេះ Router ទាំង អស់ នឹង update តារាង routing table ជាមួយព័ត៌មាននេះ។ Hold downs: ពេលដែល route មួយត្រូវបានសំគាល់ “unreachable” ដែលនៅក្នុង down state សម្រាប់រយ:ពេល មួយ ដែលស្មើរនឹង hold down time។ “hold down time” មានន័យថា មិនអនុញ្ញាត អោយ update បានលើ route នេះ។